Yaşamak ve yaşatmak adına..............

Bu yaz sokağımızın konukları genelde hamile köpeklerdi. Köpeklerdi diyorum birden fazla hamile köpek,bi de o kadar kedi vardı. Ağustos ayı çok çok hareketli geçti bu patililer yüzünden zaman zaman hüzün zaman zaman sevinç derken günler akıp gitti........

Yukarıda gördüğünüz anne köpek ve yavrularının öyküsü bizlerin içini çok acıttı biliyorum ki okuyunca sizlerin de içini çok acıtacak. Paylaşıp paylaşmamak arası gidip geldim, sonuçta paylaşmaya karar verdim.

Bu anne köpek sokağımızdaki bi evin bahçesine yavrulamış. Ev sahibi bahçesinde istememiş hemen belediye görevlilerine telefon edilmiş bir kaç gün içinde alınıp barınaklara götürülmüş. İyi de asıl üzücü durum bundan sonra yaşandı.

Görevliler yavruları alırken anne arka sokağa kaçmış görevlilerde o sokakta yanlışlıkla başka bir anne köpeği alıp gitmişler asıl anne diye.

Gece geç saatte komşum gelip durumu anlattı yavruları gitmiş diye anne köpek bahçenin önünde ağlayıp duruyor diğer arka sokakta da yavrular anneleri için ağlıyorlar geç saat ne yapabiliriz diye düşünürken anne köpek bizim kapıya da geldi, belli yavrularını arıyor ben de senin yavruların burada yok dedim hemen yan komşunun bahçe kapısına yöneldi o an ki üzüntümü anlatamam eşime dedimki geçte olsa, bize kızsada yardım alacağımız kişiyi lütfen ara sabaha kadar yavrular çok küçük açlıktan ölebilirler (sonuçta götürüldükleri yeri bilemiyoruz) buradaki anne arka sokaktaki yavruları emzirmek istemiyor büyük ihtimal oradaki anne de o yavruları emzirmez diye düşündük.

Bir iki arama sonunda gece üç te görevliler geldi ama anneyi yakalayamadan gittiler. Sabahı sabah ettik. Bi komşunun çocukları anne köpekle yakınlık kurup bahçeye aldılar yine görevliler arandı gelip tam yakalamışken köpeğin çok acı çektiğini gören (tahminen memeleri süt dolmuştu onlarda yakalarken memelerini bilmeden sıktılar diye düşündüm) komşu ağlayıp köpeği serbest bıraktırmış. Daha sonra eşiyle gidip barınaktan yavruları alıp anne köpeğin yanına getirmiş.

Bir iki gün içinde komşu tatili bitirip gitmek zorunda kaldığı için bahçesini köpeklere, köpeklerin bakımını da sokak sakinlerine bıraktı.

Şimdiler de herkesin keyfi yerinde yemekleri veriliyor bahçe temizleniyor büyük küçük patililer sevgi, huzur içinde büyüyorlar.

Her gün suyunu içmeye gelip, kafasını kapıdan uzatıp selam verip teşekkür edercesine bakıp gidiyor

Yazlıkçılar evlerine dönünce durum ne olur düşünmek bile istemiyorum.

Buradan şunu demek geliyor içimden lütfen mesuliyetini taşımıyacağımız bir hayvan sahiplenmeyelim, yerinden etmeyelim. Sadece birkaç haftalığına hayvan getirip çocuklarına oyuncak edip sonra bırakıp giden yazlıkçı arkadaşlar biraz daha düşünelim derim.

Ha bu arada bu sevimli annenin adı çocuklara göre "Tarçın" evini açan hanıma göre "Sultan " :)