Kısa yol hikayesi.......

 

Bugün sizlere şu soğuk kış günlerinde insanın içini ısıtacak iki kısa yol hikayesi anlatacağım.

Balıkesir'le Altınoluk arası taksiyle bir saat on dakika. Bu süre zarfında çok güzellikler yaşıyabiliyorsun bilhassa yaz sezonunda yol boyu tezgahlarda tarlada toplanıp gelmiş meyve ve sebzelerin sunumu, salaş sevimli oturup dinlenme yerleri ve yeşilin her tonunun verdiği huzuru.

Bu yolculuğumuzda yol kenarında bir ev dikkatimi çekti köy tavuğu yumurtası bulabiliriz umuduyla gidip evin bahçe kapısını çaldık. Bizi ilk karşılıyan evin minik köpeği ve tavukları oldu. Sonra evin hanımının sıcacık bir karşılama ve güleryüz göstermesi bizi çok mutlu etti. Yumurta bulurum umuduyla uğradığımı söylediğimde ise kış olduğu için tavukların fazla yumurta yapmadıklarını, elinde birkaçtane olduğunu boş çevirmemek için onları verebileceğini, eğer isterisek hazır da süt ve taze tereyağıda alabileceğimizi söyledi. Biz de gerekli olan alışverişimizi yaptık çok da uygun fiyatla daha da önemlisi aldığın yeri bilmek tek elden almaktı. Ayrılmadan önce telefon numarasını verip, yola çıkmadan bir ikigün önce arayıp istediğim kadar yumurta, tereyağı ve süt alabileceğim sözünü vermesi, kısa zaman zarfında ne ikram edebilirim nezaketini ve samimiyetini göstermesine nasıl teşekkür edeceğimi bilemeden veda edip yola devam dedik.

Bu anlatacağım güzel olayıda Balıkesir'in Havran ilçesinden geçerken yaşadık. Yol kenarına kocaman bakır kazanlar konmuş ateşler yakılıp, yemekler yapılmış davet edilen köy halkı yemeklerini yiyordu. Yoldan geçen yolcuları durdurup yemeğe davet eden 20 yaşlarında ve gözlerinin içi gülen bir delikanlının misafiri olduk. Ailesinin delikanlıyı askere uğurlama yemegiymiş. Tüm samimiyetleriyle ikram ettikleri yemekleri yiyip biraz sohbetten sonra birkaç fotoğraf çekip bloğuma koymak için kendisinden izin istediğim de ise çok sevindi, kendisininde fotoğrafını çekip ismini yazabilecegimi söyledi. Çok teşekkür edip hayırlı teskerler dileyiyle ayrıldık oradan.

Bu güzellikler ülkemizin her yerinde değişik şekillerde yaşanıyordur muhakkak ama dedim ya bu soğuk günlerde böyle sımsıcacık, temiz yüzlü insanlarla karşılaşmak, sofralarına konuk olmakla nekadar iyi etmişiz de bu yola çıkmakla dedik.

Bu samimi ve sevgi dolu yürekler hiç eksik olmasın hep çoğalsın umuduyla. Sevgiler.

Bir köy evinde görmek istedillerim. İneklerde vardı ama uykudalarmış huzursuz olurlar diye fotoğrafını çekemedim.:))))))

Kazlar da çok kızdılar ama ben yinede fotoğrafladım.

 

Asker uğurlama yemeği.

Güle güle git, güle güle de dön güzel yürekli insan.