Bence dikiş sabır ve gönül işi oda bende yok denecek kadar az. Ben iyisi dantellerimi yapmaya devam edeyim. Türkiyeden gelirken orada örmeye başlayıpta yarım kalan iki perdemi burada tamamlamak için yanımda getirdim.
Bitirdigim ilkini yerine taktık diğerinede devam ediyorum. Şuanda elimde ördüğüm perdenin ipi yorgan ipi diye satılıyor bobin halinde. Bir kere yıkanıp ütülendikten sonra bir daha ütü istemiyor. Benim gibi ütü yapmayı sevmeyen hanımlara duyurulur. :)
Gönlünüzden sevgi, yüzünüzden gülücük eksik olmasın.
